De Bijbel heeft goede handen nodig

Nee, David gebruikte zijn handen niet alleen om harp te spelen. Volgens de overlevering begon hij Psalm 144 met de woorden: ‘Geprezen zij de HEER, mijn rots, die mijn handen oefent voor de strijd, die mijn vingers schoolt voor het gevecht.’ De Jihad in de Bijbel? Ik vermoed dat in de oudste lagen van de Bijbel dergelijke gedachten begraven liggen. Gelukkig is de Bijbel niet de Bijbel van kaft tot kaft, maar meer van interpretatie tot interpretatie. Dat zie je in de Bijbel zelf al. De oudste verhalen zijn opgenomen in grotere vertellingen. En die in nog grotere. En die zijn weer opgenomen in latere uitleggingen. De Bijbel als proces van voortdurende interpretatie, tot op de dag van vandaag. In dat proces zie je dat er steeds meer afscheid wordt genomen van God als oorlogsgod. Hij spreken over God wordt spiritueler, humaner. Augustinus zei dat mooi: ‘Alles wat hij uit de gezaghebbende boeken hoort en niet in verband kan brengen met liefde voor de eeuwigheid, de waarheid en de heiligheid, of met liefde voor de naaste, is figuurlijk gezegd of bedoeld, zo moet hij geloven.’ Bij uitleggers als hij is de Bijbel in goede handen.

Stephan de Jong

Beeld: detail uit ‘David en Goliath’- Guido Reni