Auteur: Redactie Open Deur

Profeten: vlammende betogen

Blijkt je buurman zo’n profeet te zijn

Lezen in een profetenboek betekent vlammende tirades tot je nemen, bewogen oproepen, verdriet en vooral boosheid. Ik houd trouwens het meest van  de profeet Jesaja. Zijn beeldtaal is fenomenaal. Bij hem en zijn opvolgers is er ook sprake van ándere tonen, met meer oog voor  wat mensen nodig hebben om te leven. Maar je zult maar

Continue Reading
Demonstratie tegen kernwapens op 29-10-1983

Profetisch…

Ik heb geen hekel aan profeten, maar wel aan het woord ‘profetisch’. Mijn allergie stamt uit de jaren zeventig en tachtig, toen nogal wat mensen vonden dat de kerk ‘profetisch’ moest spreken. Er waren de nodige dominees en pastoors die dat profetisch spreken in de praktijk brachten. Het ging in die tijd dan altijd over

Continue Reading
bananenlied

Wij wachten nog steeds op antwoord

Waarom vallen in de herfst de bladeren van de bomen? Waarom is ijs glad? Waarom zijn kersenpitkussens niet dodelijk? Waarom spinnen poezen? Waarom salueren soldaten? Waarom is het ’s nachts donker? Waar komt voorrang van rechts vandaan? Waar komt het woord ‘fiets’ vandaan? Waarom gaat mijn plas anders ruiken als ik asperges heb gegeten? Waarom

Continue Reading
in de rij

De kunst te kunnen wachten

Waaraan besteed ik mijn tijd? Vooral aan slapen, zo ongeveer dertig procent van mijn tijd. Werken zal vijfentwintig procent van mijn tijd nemen. Eten? Ik schat rond de vier procent. Hoeveel tijd ben ik bezig met wachten? Geen idee. De ene dag meer dan de andere. Voor mijn gevoel is het verloren tijd. Ik wacht

Continue Reading
Birdie

In memoriam: Birdy

In 1980 kreeg ik van vrienden een vogel. Een valkparkiet. Dat is zo’n beestje met een kuif en rode wangetjes. Omdat ik altijd zo graag een kaketoe wilde maar dat als arme student niet kon betalen. Het beestje kon nog niet zelf op een stokje zitten of zaadjes van hun velletje ontdoen, dat moest ik

Continue Reading
de ijdele pauw

Die ijdele pauw

Een ijdele vogel, zo beschouwt men vanouds de pauw. Dat hij vroeger ook gold als zinnebeeld van de onsterfelijkheid, behoort tot de vrijwel vergeten kennis. Waarom die onsterfelijkheid? Omdat hij elk jaar zijn prachtige veren verliest en ze het volgende jaar weer terugkrijgt. Een parallel met het leven dat weer uit de dood verschijnt, zeiden

Continue Reading
Rietzanger. www.visdief.nl

De rietzanger

   

Continue Reading
Vliegende ganzen

Waar de vogels me aan herinneren

  Als iemand me zou vragen wat voor dier ik zou willen zijn, zou ik antwoorden: een vogel. Een meeuw graag. Of een merel. Vogels vertegenwoordigen lichtheid en vrijheid. Waarden die diep in de ziel resoneren. Antoine de Saint-Exupéry vertelt over een troep tamme ganzen, die nooit anders zagen dan hun stal, hun vijver en

Continue Reading

De mens is altijd alleen

De mens is altijd alleen In het leven In het beleven Wat het doet Ervaart en kent Er is niemand Die hetzelfde denkt Als je lacht Of weent In wezen Is de mens Altijd Alleen. Yvonne Kemink

Continue Reading

Stil

Zaterdagochtend. Er hoeft even niets. De kinderen zijn aan het voetballen, mijn vrouw is naar de atletiekvereniging. Buiten begint het te sneeuwen. Ik loop de sneeuw in. Het is stil. Geen mens te zien. Alsof ik alleen op de wereld ben. De stilte in mij wordt groter dan zij al was. De geluidloos vallende sneeuw

Continue Reading

Over

Open Deur is een oecumenisch maandblad dat mensen binnen en buiten de kerken inspireert na te denken over leven en geloven.