Auteur: Redactie Open Deur

Pasen is het mooiste feest dat christenen samen kunnen vieren, omdat het de kern van ons geloof raakt: God die dwars door onze geschondenheid heen een nieuw begin kan maken. Niet als een ‘happy end’ maar als Iemand die ons heelt en ons steeds weer nieuwe kansen geeft. Als we dit feest vieren ontkennen we

Hier lig ik nu waar niets mij ziet door dit hol omgeven Ze zoeken mij grauwe geesten eisen hun tol – mijn leven Onder een steen ben ik begraven als een mol zonder gezicht Jij daarboven! laat mij opstaan houd mij vol tot het licht Christien Crouwel Naar Psalm 143 Illustratie: Willeke Brouwer Foto: Wolfgang

Lang geleden, in het oude Juda, stond de sleedoorn langs de kant van de weg. Vanwege zijn gemene doornen was deze struik niet geliefd. Ook de Romeinse soldaat die takken met doornen verzamelde, kende de sleedoorn. Zijn doornen waren langer dan die van de roos en de braam. Voorzichtig, om zichzelf niet te verwonden, vlocht

‘Rooster het vlees en eet het nog diezelfde nacht, met ongedesemd brood en bittere kruiden.’ (Exodus 12: 8) De Israëlieten werkten als slaven in Egypte. Op de avond voor de bevrijding, de uittocht uit Egypte, aten ze ongerezen brood. Er was immers geen tijd om het brood te laten rijzen. Ze hadden haast om weg

Het is verstandiger pessimist te zijn: het leidt niet tot teleurstellingen en je verliest niet je gezicht; daarom mag de verstandige geen optimist zijn. Maar: optimisme is in wezen geen houding tegenover de situatie van het ogenblik maar een levenskracht. Het is een kracht om te hopen als anderen het opgeven, een kracht om het

  Soms droom ik ervan dat ik niet altijd hoef te bloeien   maar tijd en rust heb om kracht voor nieuwe scheuten te verzamelen   Andrea Schwarz   Foto: Jonas Zürcher op Unsplash.  

De zon kwam altijd weer op. Dan werd het ochtend en begon hij de aarde te verlichten en te verwarmen. Maar eens bleef hij slapen. Hij sliep zo diep dat hij vergat om op te staan. Het bleef nacht. De hemel besloot iemand naar de aarde te sturen om de zon te wekken. Maar wie

Er klinkt een lied door de ruimte heen, dat eenieder van ons omringt, ons binnengaat, en meeklinken laat, dat rond ons en in ons zingt Een lied van troost, dat een schuilplaats biedt dat zich opent voor stil verdriet een lied dat draagt, alles geeft niets vraagt. O God, geef mij toch zo’n lied. Een

Stel, je bent getuige van een ramp, bijvoorbeeld een uitslaande brand, dan kun je drie dingen doen: Rennen voor je leven, zo snel als je kunt, en degenen die niet kunnen rennen aan ​hun lot overlaten. Een boze brief schrijven aan de krant en de verantwoordelijken aanklagen. Of je kunt een emmer water op het

Al het verhevene is even moeilijk als zeldzaam. Benedictus de Spinoza, Nederlands filosoof (1632-1677) Het leven kan alleen achterwaarts worden begrepen, maar het moet voorwaarts worden geleefd. Sören Kierkegaard, Deens filosoof (1813-1855) Vrees niet dat je leven ooit een einde neemt, maar wel dat het nooit echt begonnen is. Kardinaal John Henry Newman, Engels theoloog