Auteur: Redactie Open Deur

Op zoek naar inspiratie in de veertigdagentijd? Zeven vertellers hebben hun krachten gebundeld en presenteren tot Pasen iedere dag een nieuw verhaal, in een video. Iedere week staat een ander thema centraal, van vertrekken, tot ontdekken, vallen en opstaan, strijden en thuiskomen – allemaal in het teken van het overkoepelende thema pelgrimage. Ga mee op

Over Noach en zijn ark:   Genesis 7,7  en 8, 11 Om zich te beschermen tegen het water van de vloed  gingen Noach, zijn zonen, zijn vrouw en de vrouwen van zijn zonen de ark binnen.    Toen, maanden later, de duif losgelaten was  en tegen de avond bij hem terugkwam, droeg zij een groen olijfblad in de bek. Toen begreep Noach

In het zomernummer van Open Deur staat een liedtekst van Margreet Spoelstra, die een gebed om kleuren is. Een gebed om ‘kleuren die het grijs verslaan’. Het begint zo: Het licht is soms te fel, te wit, geluiden zijn te hard, de dagen eindeloos en grijs* ,  de nachten bang en zwart. In de dagen

Geel is voor mij dé kleur van de zomer. Zoals de doorgloeide korenvelden op de schilderijen van Van Gogh. Iets lichter geel herinner ik me de korenvelden in Gelderland, waar we vroeger altijd met vakantie naartoe gingen. De zee van rijpe korenaren. Daarna de stoppels en de strobalen. Jaren later zag ik ze terug in

Mercedes Zandwijken organiseert al meer dan tien jaar Keti Koti-tafels. Vijftig witte en vijftig zwarte mensen gaan dan in koppels met elkaar in gesprek over de erfenis van het slavernij- en koloniale verleden. Voordat er met elkaar gepraat wordt, worden verschillende rituelen uitgevoerd. Een daarvan vind ik heel bijzonder: het insmeren van elkaars polsen met

Omdat ik veel meer thuis ben de laatste maanden, ben ik weer begonnen met brood bakken. Niet bijster origineel, want uit het lege schap met meel in de winkel kun je afleiden dat half Nederland aan het bakken is geslagen tijdens de coronacrisis. Dat is dan maar zo. Ik heb er plezier in. Wat is

Ik heb een afspraak met een Duitse kunstenares die net tijdens de coronacrisis een paar weken in Nederland aan het werk is. We hebben elkaar tot nu alleen via de mail gesproken. Het blijft gek om als ik voor de eerste keer echt tegenover haar sta, op die net iets te grote afstand van ongeveer

Ik geloof in de zon zelfs als die niet schijnt

‘Uit de Tweede Wereldoorlog kun je een enorme les halen: de noodzaak, de plicht om elkaar als volwaardig mens te blijven zien, om je gedeelde menselijkheid niet kwijt te raken. Je ziet in Auschwitz, en ook in Kamp Vught, wat er gebeurt als die gedeelde menselijkheid uit het oog wordt verloren. Auschwitz en Kamp Vught

Dit gedicht van Ruth Fainlight las ik een jaar geleden rond Pasen voor het eerst. Het pakte me direct. Soms is de steen weggerold maar ik kan hem niet bewegen wanneer ik dat wil. Een engel moet dat doen. Zal ik ooit het gezicht van de engel zien, of zal er altijd alleen die vloeiende